Spopielenie zwłok a tradycja chrześcijańska

Śmierć bliskiej nam osoby to trudny moment. Każdy z nas pragnie zorganizować ceremonię zgodną z ostatnią wolą zmarłego, a także w duchu zasad, jakie wyznawał przez całe swoje życie. Jeśli nasz bliski określał siebie mianem chrześcijanina, możemy zastanawiać się, czy kremacja jego ciała jest dozwolona? W tej kwestii nie musimy jednak poprzestawać na domysłach. Z naszego artykułu dowiesz się, czy spopielenie zwłok jest zgodne z chrześcijańską tradycją.

Kremacja – najnowsze wytyczne

Podstawą do odpowiedzi na pytanie, czy kremacja ciała jest zgodna z obrządkiem chrześcijańskim, jest dokument, stworzony w czasie audiencji, udzielonej w dniu 18 marca 2016 roku Kardynałowi Prefektowi Müllerowi przez Ojca Świętego Franciszka. Zatwierdzona wtedy Instrukcja, przyjęta została podczas Sesji Zwyczajnej w Kongregacji w dniu 2 marca 2016 roku, a jej treść mówi o zasadach dotyczących pochówku ciał zmarłych i sposobu przechowywania prochów w przypadku kremacji. Jakie istotne informacje możemy w niej znaleźć? Z treści wynika wyraźnie, że pojęcie godnego pogrzebu zostało nieco rozszerzone, a kremacja nie jest uznawana za coś niestosownego, o ile nie została wybrana z powodów sprzecznych z nauką chrześcijańską. Podstawą takiego wniosku jest przekonanie, że spopielenie „nie dotyka duszy ludzkiej”, i nie jest przeszkodą do zmartwychwstania, w jakie wierzą chrześcijanie. Nie stanowi też zaprzeczenia doktryny na temat duszy nieśmiertelnej. We wspomnianym dokumencie podkreślono jednak, jak ważne jest okazanie zmarłemu szacunku – niezależnie, czy ciało zmarłego jest składane w grobie, czy poddawane kremacji.

Gdzie można umieścić prochy?

Prochy znajdujące się w urnie powinny zostać złożone w stosownym miejscu, jakim jak cmentarz, by mogły z czasem stać się przyczynkiem do zadumy i modlitwy. Według Instrukcji niedopuszczalne jest rozrzucanie prochów, co jest także niezgodne z polskim prawem. Przepisy w tej kwestii są jasne i pozwalają na umieszczenie urn wyłącznie na cmentarzach w grobach ziemnych, murowanych, katakumbach i kolumbariach. Zarówno prawo kościelne, jak również wytyczne kościelne zabraniają przerabiana prochów na biżuterię, pamiątki, czy rozdzielanie ich. Prochy ludzkie powinny być traktowane z należnym szacunkiem, czemu zgodnie z nauką kościoła, nie podlegają takie praktyki. Miejsce spoczynku prochów powinno być uświęcone.

„Z prochu powstałeś, w proch się obrócisz”

Widać więc, że kremacji może zostać poddany – bez przeszkód dla przekonań religijnych – każdy chrześcijanin. Za takim rozumieniem tej kwestii przemawia oparte na chrześcijańskiej wierze przekonanie, że to dusza dostępuje zbawienia, natomiast ciało oczekuje zmartwychwstania, dlatego nie jest tak istotne w uzyskaniu jedności duchowej. Oczywiście warto zauważyć, że ludzkie ciało w wyniku naturalnych procesów podlega rozkładowi, przez co, tak czy inaczej, traci swój pierwotny stan i niezależnie od formy pochówku „w proch się obróci”. Z tego zapewne powodu kremacja nie jest zakazana przez prawo kościelne, o ile odbywa się z poszanowaniem godności ludzkiej.